Bu meseledeki tek çocuk Mattia Ahmet

Günlerdir 14 yaşındaki Mattia Ahmet Minguzzi’nin öldürülmesini ve sonrasında yaşanan tartışmaları anlamlandırmaya çalışıyorum. Ancak yaşananları düşündüğümde bazı parçalar eksik kalıyor. Önce yaşanan süreci bir kez daha hatırlamanızı istiyorum.

Gözünüzden bile sakındığınız bir evladınız var. Yediği yemeği, giydiği kıyafetleri, arkadaşlarını, ailece görüştüğünüz insanları bile özenle seçiyorsunuz ki ona en ufak bir zarar gelmesin. Üzerine titrediğiniz evladınız da sizin bu özeninizi boşa çıkarmamak için kendi içinden gelerek iyi bir evlat, iyi bir insan nasıl olur bunu herkese gösteriyor.

Sonra bir gün bu güzel evladınız hiçbir neden yokken, sırf bunu yapabileceklerini düşündükleri için kendisine musallat olan iki kişi tarafından sokak ortasında bıçaklanıyor. Bunun tek nedeni, onların bu suçu işleyebileceklerine inanması…

Günlerce hastanede bir ümitle bekliyorsunuz, ama olmuyor. Evladınız, gözünüzün bebeği, hayatını kaybediyor.

Evladınızı takip eden ve ardından bıçaklayan bu iki kişi, dünyanın her normal ülkesinde olduğu gibi tutuklanıyor. Ancak bir süre sonra bu katillerin kahraman muamelesi gördüğünü, onlar için özgürlük çağrıları yapıldığını görüyorsunuz.

Dahası tehdit ediliyorsunuz. Evladınızın mezarı tahrip ediliyor, telefon numaranıza erişen birileri size mesaj atarak ölmüş çocuğunuza hakaretler ediyor.

Nasıl, okurken bile canınız acıdı, dişlerinizi sıktığınızı hissettiniz değil mi? Merak etmeyin, sizde bir sorun yok. Siz, her normal insanın göstereceği tepkiyi gösterdiniz.

14 yaşında, kimseye zararı olmayan Mattia Ahmet Minguzzi, hiçbir neden yokken, sırf bunu yapabileceklerini hisseden iki kişi tarafından önce rahatsız edildi. Mattia Ahmet Minguzzi’nin gösterdiği kibarlık ve olgunluk, onlara daha da cesaret verdi; çocuğu önce takip ettiler, ardından Kadıköy Salı Pazarı gibi insan yoğunluğunun oldukça fazla olduğu bir bölgede ellerindeki bıçaklarla öldürdüler.

Bu olayda bir tane çocuk var; o da canavarca katledilen Mattia Ahmet Minguzzi. Bu, Minguzzi ailesinin eğitimli ya da ekonomik olarak iyi durumda olmalarından kaynaklanmıyor. Bu, karşısındakilerin bir insanı öldürmeyi düşünmeleri, öldürdükten sonra bundan keyif almaları, işledikleri cinayetle gurur duymaları ve kahramanmış gibi adlarına özgürlük çağrıları yapılmasıyla ilgili.

Eğer bu hikâyede cinayeti işleyen ve bundan gururlanan kişi Mattia Ahmet Minguzzi olsaydı, onu da “çocuk” olarak tanımlamayacaktık.

Mesele bu kadar basitken, günlerdir bu iki katili sanki “ekonomik zorluklar nedeniyle istemeyerek fırından ekmek çalmış Yeşilçam karakterleri” ya da sınıfta tartışırken istemeden arkadaşına zarar veren ve bunun mahcubiyeti içinde olan çocuklarmış gibi gösterenler, gelecekte işlenecek olası cinayetlere de kapı araladıklarının farkında değiller.

Belki de daha kötüsü, farkındalar. Günlerdir söyledikleri “bu olayın yaşanmasına neden olan şartlar” bizzat kendileridir.

Ahmet’e yaşarken sahip çıkamadık. Ancak Minguzzi ailesinin haklı davasında elimizden geleni yapmalıyız.